frutsels

korte verhaaltjes met een beetje actualiteit

Pasen

De hazen verbergen zich en de eieren worden verborgen, want het was Pasen, een van de vele heidense rituelen die gejat zijn door het christendom alsof ze het zelf hebben verzonnen.

Lang geleden, toen wij Brabo’s nog in de ban waren van het rijke roomse leven, was Pasen het feest waarop herdacht werd dat ene jezus na vermoord te zijn weer tot leven was gekomen en zelf een dikke steen voor een grot waar hij zolang was neergelegd had weggerold en aan de wandel was gegaan. Even paniek want de grot was leeg maar hij was even naar een struik gegaan, een traditioneel plantje waar zijn vader, soms brandend, zijn boodschappen doorgaf. Maar ja, na drie dagen graf moest hij ergens plassen, dus het brandde niet zo erg goed.
Terug gekomen, in de kleren van een tuinman, zag hij zijn moeder en vriendin, naar vertelt, in wene. Nee, niet de stad van Strauss, maar huilend, maar wene stond zo mooi in de liedjes, samen met ene Thomas die er ineens was, zonder eerder een rol van betekenis te hebben gespeeld in het verhaal.
Kortom, reden voor een feestje, waarbij dan meteen de veertigdaagse vastenperiode, in welke periode wij brave roomse borsten, alle verkregen en gespaarde snoepgoed in het vastentrommeltje hadden gestopt, geconsumeerd mocht worden. Voor mij persoonlijk genoeg om sinterklaas te halen, vooral omdat ik toen al geen grote snoeper was.
Waar de Pasen voor de jeugd de aftrap voor het festival seizoen en voor anderen weer in de file staan voor de meubelboulevard is, begon de dag met opstaan en zo en legde moeder een eitje, drie minuten gekookt, bij het paasontbijt, maar niet nadat er een kerkbezoek was geweest, want voor de communie werd je geacht nuchter te zijn. Uiteraard in je paasbeste pak, wat je kon verdienen door braaf je askruisje, op Aswoensdag gehaald, tenminste een week te bewaren. Daar zongen we paasliedjes zoals “Christus is opgestanden, vanuit de Joden hun handen” wat meteen een stukje antisemitisme wat een moderne activist deugd zal doen in de gelovige breinen werd gestopt.
Vader had de hele nacht voor Pasen doorgebracht met het verstoppen van eieren, chocolade en puur suikergoed, wat toen nog niet ongezond was. Samen met broers en zus was het uren zoeken en verzamelen en aangezien papa zowel erg goed kon verstoppen als vergeten waar hij alles had verstopt, vonden we vaak tegen de kerst soms nog een eitje.
De tweede dag meestal naar beide opa’s en oma’s want de Ikea was er toen nog niet.
Het was gezellig en fijn want toen zat geluk in kleine dingen en was het ook heel gewoon.

Schrijf als eerde een reactie